Αποσπάσματα από το πρόσφατο (2012) βιβλίο του Διονύση Χαριτόπουλου Εκ Πειραιώς, εκδ. Τόπος, σ. 165-167, 168-169, 169-170. Χαρακτηρίζεται ως μυθιστόρημα, αλλά αληθινός πρωταγωνιστής είναι ο ιστορικός Πειραιάς, ο εργατόκοσμος και ο λουμπενόκοσμός του.
Α΄ απόσπασμα
Όταν μπαίνεις στην Κοκκινιά είναι σαν να περνάς το κατώφλι χρωματιστής ζωγραφιάς από παιδικό χέρι και ξαφνικά βρίσκεσαι σε μια πεντακάθαρη ασπρισμένη αυλή, με ανάκατα μικρά προχειροφτιαγμένα σπιτάκια από ανόμοια υλικά, πλίθρες, σανίδια, τσίγκια και πισσόχαρτα που προσπαθεί να τα συνταιριάξει το ασβέστωμα και θαρρείς θα πέσουν με ένα φύσημα, χαμηλές ασβεστωμένες μάντρες σαν πεζούλια, ασπρισμένα πεζοδρόμια, ασπρισμένους ντενεκέδες με πολύχρωμα λουλούδια, σανιδένιες εξώπορτες όλο πρόκες και ξύλινα ματίσματα, βαμμένες μπλε, πράσινες και γαλάζιες που μπαινοβγαίνουν τα πιο γλυκά και αγαπησιάρικα κορίτσια του κόσμου.
πίνακας (μαύρος, πράσινος, άσπρος, διαδραστικός;) 