Προεστοί, δημοκρατία, αγροτική μικροϊδιοκτησία κ.ά. ιστορικά

Το παρακάτω κείμενο το έφτιαξα με αφορμή απορίες μαθητών. Το αναρτώ εδώ για να μου πουν οι φίλοι αν έχω γράψει καμμιά κοτσάνα!

Από την ίδρυση του νεοελληνικού κράτους, πάγια πολιτική των κυβερνήσεων είναι η ενίσχυση της μικρής ιδιοκτησίας στον αγροτικό χώρο.

Αυτό φαίνεται σε πολλές περιπτώσεις:

α) Στη διανομή των “εθνικών γαιών”. Πρόκειται για τις αγροτικές εκτάσεις που άφησαν πίσω τους οι Οθωμανοί μετά την επανάσταση του 1821. Αυτές πέρασαν στην ιδιοκτησία του κράτους (γι’ αυτό και ο όρος “εθνικές”). Οι γύρω αγρότες άρχισαν να τις καλλιεργούν αλλά και να διεκδικούν τη διανομή τους σ’ αυτούς. Η διανομή των εθνικών γαιών πράγματι έγινε: μοιράστηκαν μικρά κομμάτια σε μικροαγρότες.

β) Στην αποκατάσταση των προσφύγων με κτήματα “ανταλλαξίμων” (αλλοεθνών που έφυγαν από την ελληνική επικράτεια με τις ανταλλαγές πληθυσμών). Και σ’ αυτή την περίπτωση το κράτος προτίμησε να δώσει μικρά κτήματα σε κάθε προσφυγική οικογένεια, δημιουργώντας έτσι μικροϊδιοκτήτες αγρότες.